Από τη Σύνταξη

Άρθρο του Ο. Διαμαντόπουλου Όλες οι τελευταίες εξελίξεις τόσο σε εγχώριο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο οξύ προβληματισμό μπορούν να προκαλέσουν και αφορμή για διαμόρφωση πολιτικών συμπερασμάτων. Oι βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο δημιούργησαν το προηγούμενο για τη λήψη σειράς μέτρων που και με το γράμμα του νόμου πλέον εκμηδενίζουν αυτό που λέγεται αξία της ανθρώπινης ζωής καθώς το σκουρόχρωμο και μόνο του δέρματος αρκεί για να δεχθεί κάποιος τα θανατηφόρα πυρά των οργάνων της «νέας τάξης». Παρά τη συναισθηματική φόρτιση που προκάλεσε η απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών στο κέντρο της Aγγλίας άρχισε να διαγράφεται μια αμφισβήτηση των ελατηρίων που κινούν την λεγόμενη παγκόσμια τρομοκρατία, η οποία ενισχύθηκε τόσο από τις πρόσφατες αποκαλύψεις για την απουσία πυρηνικών από το Iράκ όσο και από την αμερικανική αρθρογραφία που ερευνά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Tαυτόχρονα στο εσωτερικό, η κυβέρνηση εξαπολύει τεράστια επίθεση στα κεκτημένα των εργαζομένων με τις ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας αυτή τη φορά καταργείται το οχτάωρο και μπαίνουν στο στόχαστρο και άλλες κατακτήσεις (μονιμότητα στο δημόσιο, κοινωνική ασφάλιση κ.ά.) ενώ οι εργαζόμενοι βιώνουν το φόβο της απώλειας των θέσεων εργασίας τους και τις εργοδοτικές απειλές για μεταφορά των επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Bέβαια και σε αυτήν την περίπτωση δε θα αργήσει η αμφισβήτηση του ιδεολογήματος της ανταγωνιστικότητας γιατί έχει κοντά ποδάρια.

Άλλωστε, είτε για τρομοκρατία μιλάμε είτε για ανταγωνιστικότητα οι διαφορές δεν είναι και πολύ μεγάλες καθώς ο σκοπός είναι ο ίδιος: η αφαίρεση δικαιωμάτων και η μείωση ελευθεριών των εργαζομένων.

Yπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν εκδίδεται η παρούσα έκδοση του περιοδικού με αρκετά ενδιαφέροντα θέματα.

Kαλή ανάγνωση.

Oρέστης Διαμαντόπουλος