Δελτίο Τύπου ΑΡΠΑ: Ο νέος πολυνόμος-Τι θεσμοθετεί-Τι (δεν) φέρνει.
Μετά από αρκετές παλινωδίες παρουσιάστηκε ο νέος (πολυ)νόμος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Κατά τις μνημονιακές συνήθειες τσουβαλιάζονται σε ένα νόμο η τροποποίηση προς το χειρότερο δύο πρόσφατων νόμων (για τα γεωργικά φάρμακα και τα ζώα συντροφιάς), περνά στους ιδιώτες η επίβλεψη των εκτροφών και γίνεται ένα ενιαίο πλαίσιο ελέγχου των τροφίμων υπό το Υπουργείο. Πιο αναλυτικά:Το ενιαίο πλαίσιο ελέγχων και κυρώσεων
Το νέο πλαίσιο διατηρεί τις αλληλεπικαλύψεις των ελέγχων μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών (ΕΦΕΤ, Υπουργείο, Περιφέρειες). Ο ΕΦΕΤ παραμένει στο ΥΠΑΑΤ ως εποπτευόμενη αρχή, ενώ η απουσία διευκρινίσεων για το έργο του, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση τον αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο και αφήνει όλα τα σενάρια ανοικτά για το μέλλον του.
Το πλαίσιο συνοδεύεται από έναν εντυπωσιακό κατάλογο προστίμων προς τις επιχειρήσεις. Σε πρώτη όψη δείχνει μία βούληση εκ μέρους της κυβέρνησης να “συνετίσει” τις επιχειρήσεις προς συμμόρφωση. Στην ουσία κρύβει το κατρακύλισμα του ανώτερου προστίμου που μπορεί να επιβληθεί σε περίπτωση παράβασης σε μία επιχείρηση από το 1.000.000 (βλ. ΚΥΑ 15523/2006) στα 60.000!, ενώ για πρόστιμα μέχρι 6000 η ευθύνη μετακυλύετε εξολοκλήρου σε απλούς υπαλλήλους, εκτεθειμένους ακόμη περισσότερο σε επιθέσεις ή καταγγελίες από τις επιχειρήσεις. Η «πυγμή» του κράτους και η «θέλησή» του να διασφαλίσει την ασφάλεια των τροφίμων, βάζοντάς τα με τις αυθαιρεσίες των βιομηχάνων των τροφίμων αποδεικνύονται σε όλο τους το μεγαλείο για άλλη μια φορά.
Ο κτηνίατρος εκτροφής
Με τη διάταξη αυτή θεσμοθετείται η υποχρέωση κάθε εκτροφής ανεξάρτητα από μέγεθος να χρησιμοποιεί ιδιώτη κτηνίατρο ώστε αυτός να αναλάβει μια σειρά από τυπικές και ουσιαστικές λειτουργίες της (μητρώο αγωγής, σύστημα καταγραφής). Κανείς δε διαφωνεί με την αρχή. Μπορεί όμως κάθε εκτροφέας να διατηρεί με την όποια εργασιακή σχέση κτηνίατρο ή θα πρέπει να υπάρχει ένα θεσμοθετημένο όριο αριθμού ζώων κάτω από το οποίο το έργο της κτηνιατρικής συνδρομής οφείλει να αναλαμβάνει το κράτος αν θέλουμε να υπάρχουν και μικροί εκτροφείς χωρίς να τους φορτώνουμε κόστη μέχρι εξαφάνισής τους;
Ιδιαίτερα όταν ο κτηνίατρος εκτροφής αναλαμβάνει και με το νόμο τη διαδικασία των προγραμμάτων ελέγχων και εκρίζωσης ασθενειών το οποίο οφείλει να είναι μέριμνα, σε εκτέλεση και έλεγχο, των δημόσιων υπηρεσιών. Ο έλεγχος της κτηνοτροφικής παραγωγής από το Δημόσιο ως μέσο προάσπισης της Δημόσιας Υγείας δεν μπορεί να γίνει από το γραφείο ως το γραφείο.
Για να διατηρηθεί ο έλεγχος από το στάβλο στο τραπέζι απαιτείται εμπλοκή του Δημοσίου κτηνίατρου και όχι απλή εποπτεία του Κτηνιατρικού έργου που επιτελεί ο κτηνίατρος- υπάλληλος του εκτροφέα. Τρελές αγελάδες, διοξίνες ή ότι άλλο θέλετε από το μακρύ κατάλογο των θαυμάτων της ιδιωτικοποίησης δε δίδαξαν τίποτα στους νεοφιλελεύθερους. Απλά τους αναγκάζουν να χρησιμοποιούν τη λάσπη εναντίον συλλήβδην όλων των δημόσιων λειτουργών, από τους οποίους θα μας σώσουν οι αθώες περιστερές ιδιώτες.
Τα γεωργικά φάρμακα
Η διάταξη σύμφωνα με την οποία για την εκτέλεση συνταγής για γεωργικά φάρμακα αρκεί 65ωρο σεμινάριο, έρχεται μαζί με την πρόταση απελευθέρωσης της πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων για ανθρώπους. Έρχεται η ελευθερία της αγοράς και στη γειτονιά μας. Αφού πουλάνε τα πέτσοπ φάρμακα ας το κάνουν και νόμιμα να τελειώνουν με τις “συντεχνίες”. Ιδιαίτερα με αυτές που δε θέλουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Τα ζώα συντροφιάς
Μόλις δύο χρόνια μετά την τροποποίησή του το νομοθετικό πλαίσιο αλλάζει ξανά. Προφανώς θα ξαναλλάξει αφού οι ρυθμίσεις δε λύνουν κανένα πρόβλημα, αντίθετα συντηρούν τη βόμβα της (μη) διαχείρισης των αδέσποτων από τους Δήμους. Καμία αλλαγή στο θέμα των καταφυγίων, καμία πρόβλεψη που να θέτει ελάχιστα πληθυσμιακά ή γεωγραφικά όρια για την ίδρυση τους. Άρα χωρίς κυρώσεις στους Δήμους ας μην περιμένουμε την ίδρυση των αναγκαίων δομών (καταφύγια, συνεργεία περισυλλογής) κι ας υπάρχουν κρούσματα άγριας λύσσας που απαιτούν απομόνωση των λυσσύποπτων.
Το θετικό της περιγραφής ως επικίνδυνου εκτός του επιθετικού και του ανίατου ζώου και η επικαιροποίηση της νομοθεσίας για τη λεϊσμάνια ακυρώνονται από την επιτήρηση τους από πενταμελή επιτροπή από δύο φιλόζωους, ένα κτηνίατρο ένα εκπαιδευτή και ένα εκπρόσωπο του Δήμου. Σε περίπτωση διαφωνίας η πιθανότητα ευθανασίας επικίνδυνου ζώου παραπέμπεται σε τριμελή επιστημονική επιτροπή από κτηνίατρους που ορίζονται από την κτηνιατρική υπηρεσία, το Δήμο και φιλοζωικό σωματείο. ΠΚΣ και ΓΕΩΤΕΕ αγνοούνται επιδεικτικά και δίκαια αφού δεν αντέδρασαν στην παράλειψη τους.
Μόνη επίδραση των κρουσμάτων άγριας λύσσας στο νόμο η υποχρέωση ηλεκτρονικής καταγραφής των ποιμενικών σκύλων. Από κει και πέρα ο παραλογισμός συνεχίζεται. Για να χαρίσεις ζώα με αγγελία χρειάζεται να τα σημάνεις αλλιώς 300 πρόστιμο. Δε πα να μη μπόρεσε να δημιουργήσει επί δύο χρόνια το Υπουργείο βάση δεδομένων, θα φτιάξει τώρα. Κτηνίατρος χωρίς PC και δίκτυο στο Κτηνιατρείο δε μπορεί να κάνει σήμανση. Μπορεί να γίνει όμως κλητήρας των Δήμων στέλνοντας τα Παράβολα για την πράξη του σε όποιο Δήμο κατοικεί ο ιδιοκτήτης. Σκύλοι πάνω από 10 κιλά δε μπορούν να μεταφερθούν σε μέσα μαζικής μεταφοράς ούτε με φίμωτρο. Πώς να μην απορεί κανείς γιατί πληρώνουμε για να εισάγουμε αμφίβολης υγείας και ράτσας μικρόσωμους σκύλους και πληρώνουμε για να εξάγουμε τα υπερβάλλοντα μεγαλόσωμα αδέσποτα;
Τελευταίο σημείο η σκόπιμη αοριστία για τις προϋποθέσεις των χώρων που απαιτούνται για να γίνουν στειρώσεις από εθελοντές αλλά για να μην κοροϊδευόμαστε εδώ δεν υπάρχουν νόμιμα κτηνιατρεία παραγωγικών παρά μόνο γραφεία, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός (Υπουργεία, Σύλλογοι, Επιμελητήρια).
Μέχρι να αλλάξει ξανά ο νόμος
Κριτική χωρίς πρόταση δε μπορεί να σταθεί. Οι προτάσεις λοιπόν που καταθέσαμε είναι:
- Να υπάρξει ένα ελάχιστο πληθυσμιακό ή και γεωγραφικό κριτήριο για την λειτουργία καταφυγίων διαδημοτικών ή περιφερειακών. Να σταματήσει το κράτος να κρύβεται πίσω από τον εθελοντισμό. Να υπάρχουν κυρώσεις σε όσους Δήμους δε συμμορφωθούν.
- Η βάση δεδομένων να παραμείνει εκεί που λειτουργεί, λειτουργώντας με ευθύνη του ΠΚΣ.
- Αρμόδιοι για την διαχείριση των αδεσπότων και την επικινδυνότητα μπορούν να είναι μόνο κτηνίατροι οριζόμενοι από το κράτος το Δήμο και το Σύλλογο.
- Να οργανωθεί με πρωτοβουλία του ΠΚΣ και των Παραρτημάτων του μια εκστρατεία ενάντια στην εγκατάλειψη, ιδιαίτερα σε καιρό κρίσης, με κύριο άξονα τα σχολεία αλλά και ΜΜΕ, Δήμους, Πολιτιστικούς συλλόγους.
- Να οριστούν τα ελάχιστα απαιτούμενα για τους χώρους που γίνονται κτηνιατρικές πράξεις. Να αλλάξει η νομοθεσία του 1977 για τα κτηνιατρεία.
- Καμιά «απελευθέρωση» - παράδοση στην ασυδοσία στο εμπόριο φαρμάκων.
- Να παραμείνει η ευθύνη των προγραμμάτων ελέγχου και εκρίζωσης στο Δημόσιο. Να οριστεί ελάχιστο όριο ζώων που καθιστά υποχρεωτική την απασχόληση κτηνιάτρου εκτροφής. Να οριστούν οι εργασιακές σχέσεις και υποχρεώσεις των κτηνοτρόφων.
- Να γίνουν άμεσα διορισμοί μόνιμων κτηνιάτρων στο Δημόσιο και να καλυφθούν τα οργανικά κενά.
