Δελτίο Τύπου Αυτόνομης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης

Να μη χαρίσουμε άλλο το Σύλλογο μας στην αδράνεια…

Λίγες πλέον μέρες πριν τις εκλογές του Π.Κ.Σ. έχει σημασία να δούμε σε ποιο γενικότερο πλαίσιο, για τον κλάδο και όχι μόνο, έρχονται αυτές και τι μπορούμε να πετύχουμε μέσα απ την συμμετοχή μας, αφού η πραγματικότητα της κρίσης και των μνημονίων φέρνει την μεγάλη πλειοψηφία του κλάδου αντιμέτωπη με την συνεχή επιδείνωση των όρων ζωής και εργασίας.

H ανεργία είναι προφανώς το σοβαρότερο πρόβλημα των νέων συναδέλφων. Όχι μόνο γι’ αυτούς που μένουν εκτός επαγγέλματος ή επιλέγουν την μετανάστευση, αλλά και γι’ αυτούς που επιμένουν, οι όροι ένταξής τους στην εργασία είναι χειρότεροι από ποτέ. Στην καλύτερη περίπτωση οδηγούνται σε ατομικές συμβάσεις που ούτε καν πλησιάζουν τη συλλογική σύμβαση και στη χειρότερη έχουν μετατραπεί σε «συνεργασία» με απόδειξη παροχής υπηρεσιών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλιση και την φορολόγηση. Ας όψεται και η ΔΕ που εφάρμοσε τα μνημόνια πριν καν ψηφιστούν, επιλέγοντας να μην ανανεώσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των κτηνιάτρων προτού το απαιτήσει κάποια τρόικα.

Φυσικά το αποκορύφωμα είναι η ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία, με ωράρια λάστιχο που «προσφέρεται» σε νέους, κυρίως, κτηνιάτρους συνήθως με το πρόσχημα «μαθητείας» που μπορεί να κρατάει και χρόνια. Πέρα από το προφανές της εκμετάλλευσης των νέων συναδέλφων, ταυτόχρονα δίνει στα κτηνιατρεία αυτά συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι όσων δεν δέχονται να εκμεταλλεύονται με αυτόν τον τρόπο συναδέλφους τους.

Η μείωση των μισθών και των συντάξεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα σε συνδυασμό με τις αυξήσεις σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές μοιραία επηρεάζει αρνητικά και το εισόδημα των κτηνιάτρων ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτό το διαπιστώνει κανείς καθημερινά από το τζίρο του που βαίνει καθημερινά μειούμενος. Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση αν δεν δώσουμε συλλογική απάντηση θα νικήσει η λογική ότι πάντα «μας φταίει ο δίπλα», η κατασκευή, δηλαδή, ενός υποτιθέμενου αντίπαλου που είναι πιο εύκολο να κερδίσουμε (πχ ο «κακός» κτηνίατρος ή ο «μπαμπούλας» γεωπόνος) για να μην στραφούμε ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο που είναι όποιοι δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση και όποιοι προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν σε βάρος μας. Τέλος η αδιαφορία από πλευράς Δ.Ε. για τις τιμές των φαρμάκων εξυπηρετεί τόσο τις εταιρίες όσο και τα «μεγαλοκτηνιατρεία» αφού με τις προσφορές και τις «ειδικές» τιμές αποκτάται ακόμα ένα συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στον «συνάδελφο» ανταγωνιστή.

Στα παραγωγικά η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, αφού η εφαρμογή της ΚΑΠ οδηγεί την κτηνοτροφική παραγωγή σε καταστροφή. Το κλείσιμο των συνεταιρισμών που απέμειναν και των όποιων συνεταιριστικών βιομηχανιών (π.χ. Δωδώνη) είναι χαρακτηριστικό αυτής της πολιτικής. Η μείωση της παραγωγής και η συγκέντρωσή της σε όλο και λιγότερους κλείνει τις πόρτες σε ένα ολόκληρο κομμάτι του επαγγελματικού αντικειμένου των κτηνιάτρων το οποίο θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι και το κυρίαρχο.

Η μείωση της παραγωγής συμπαρασύρει αναπόφευκτα και το κομμάτι ελέγχου και βελτίωσης της παραγωγής τροφίμων, που αποτέλεσε επαγγελματική διέξοδο αλλά και πραγματική επιστημονική συνεισφορά των κτηνιάτρων.

Βλέπουμε ότι τα προβλήματα του κλάδου είναι κάτι παραπάνω από αρκετά. Πρέπει συνεπώς να ξεκινήσουμε με ένα βασικό ερώτημα: έγινε κάτι στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των πραγματικών μας προβλημάτων τα τελευταία 6 χρόνια που ο Π.Κ.Σ. ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία;

Θεωρούμε ότι η Δ.Ε. τα τελευταία χρόνια αρνείται να έρθει σε ουσιαστική αντιπαράθεση ή πολύ χειρότερα βρίσκεται σε πλήρη σύμπλευση με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές αλλά και τις ειδικότερες που πλήττουν τον κλάδο (ασφαλιστικό, φορολογία, αγροτική πολιτική, νόμος για αδέσποτα). Η όποια ενέργεια περιορίζεται σε «επαφές» με «φίλους» πολιτικούς ή νομικίστικα τεχνάσματα. Όσο για τον τρόπο διαχείρισης των διαδικασιών του συλλόγου και του σεβασμού στην εσωτερική δημοκρατία αρκεί να δούμε τον τρόπο που για ακόμα μία φορά έγινε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου και αποφασίστηκε η ημερομηνία διεξαγωγής τους. Τα πράγματα απλά, όσο πιο μακριά τόσο πιο καλά και όσο λιγότεροι τόσο καλύτερα. Στο μόνο που επέδειξε συνέπεια η απερχόμενη Δ.Ε. ήταν η συνέχιση της διάλυσης της δημοκρατικής λειτουργίας του Συλλόγου.

Για εμάς ο ρόλος αυτός δεν αρμόζει στον Σύλλογο. Ο ΠΚΣ υπάρχει για να δίνει λύσεις, να ανατρέπει καταστάσεις να κάνει καλύτερη τη ζωή της πλειοψηφίας των κτηνιάτρων και όχι για να προκηρύσσει απεργίες την προηγουμένη ημέρα φροντίζοντας μεθοδικά να μην το μάθει κανείς. Για να γίνει αυτό πρέπει να δούμε συγκεκριμένα βήματα. Αρχικό εργαλείο μπορεί να αποτελέσει ένα πλαίσιο πραγματικών διεκδικήσεων :

• Αξιοπρεπής υγειονομική περίθαλψη ανάλογη των εισφορών που πληρώνουμε.

Ο ΕΟΠΥΥ αποδεικνύεται μαύρη τρύπα απορρόφησης των πάλαι ποτέ εύρωστων ταμείων, χωρίς να προσφέρει έστω αξιοπρεπή περίθαλψη. Ενώ οι εισφορές στον ΟΑΕΕ-ΤΣΑΥ αυξάνουν με το υποχρεωτικό ανέβασμα κλίμακας εισφορών ανά τριετία, το επίπεδο περίθαλψης και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης υποβαθμίζεται δραματικά. Να επιδοτηθούν τα ταμεία από τα λεφτά που πληρώνουμε για φόρους και να αποκατασταθούν τα κουρεμένα αποθεματικά τους. Να μην συμμετέχουν σε βάρος των ασφαλισμένων στη διάσωση ιδιωτικών τραπεζών και να διεκδικήσουν τα χρήματα που «επενδύθηκαν» υποχρεωτικά τα τελευταία χρόνια.

• Αλλαγή του τρόπου φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών

Η ενιαία φορολόγηση με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ πέρασε χωρίς καμία αντίδραση από την πλευρά του συλλόγου. Μια τέτοια φορολόγηση πλήττει κυρίαρχα τα μικρά κτηνιατρεία που ασχολούνται ταυτόχρονα με παροχή υπηρεσιών και λιανική πώληση καθώς και τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» παροχής υπηρεσιών και οδηγεί σε αύξηση της φοροδιαφυγής. Το σύνολο σχεδόν των κλάδων που πλήττονται πήρε θέση, έστω και μετά την ψήφιση του μέτρου. Ας πάρει ο σύλλογος θέση και ας δούμε βήματα στην κατεύθυνση της ανατροπής του.

Ακόμα χειρότερα, η αντικατάσταση των θεωρημένων από την εφορία μπλοκ αποδείξεων παροχής υπηρεσιών με αθεώρητα μπλοκ τιμολογίων παροχής υπηρεσιών επιτρέπει την άσκηση κτηνιατρικής πράξης από μη κτηνιάτρους και δίνει το πράσινο φως στη μη καταβολή εισφορών στον ασφαλιστικό μας φορέα, καθώς το κράτος με αυτόν τον τρόπο δεν ελέγχει την έκδοση των μπλοκ αλλά ούτε και την τιμολόγηση των κτηνιατρικών ή μη πράξεων. Άμεσα ο Σύλλογος θα πρέπει να κινηθεί προς την αναίρεση αυτού του μέτρου.

Ειδικά για τα δύο αυτά ζητήματα θα πρέπει ο Σύλλογος να δει τρόπους συντονισμού και με άλλους κλάδους που διεκδικούν αντίστοιχα αιτήματα (π.χ. Μηχανικοί για το ΤΣΜΕΔΕ)

• Αλλαγή της νομοθεσίας για τα κτηνιατρεία

Να μη χρειάζεται η προσθήκη ενός γραφείου 4x5 με ειδική, κόστος και τεκμήρια διαρρύθμιση (βλέπε «γραφείο παραγωγικών) για να μπορεί ένας κτηνίατρος να ασκήσει το επάγγελμα και στα παραγωγικά.

• Θεσμική κατοχύρωση του επαγγέλματος

Να υπάρξει απάντηση, έστω και τώρα στην απίστευτη μνημονιακή διάταξη που επιτρέπει σε οποιοδήποτε μη κτηνίατρο να έχει δικαίωμα απόκτησης άδειας κτηνιατρείου στην κατοχή του. Να μη χαθεί η νομοθετική τομή που κατάφερε το 2003 ο ΠΚΣ πριν το επάγγελμα μας γίνει πεδίο κερδοφορίας των εταιριών παροχής υπηρεσιών. Το κτηνιατρικό επάγγελμα θα πρέπει να παραμείνει κλειστό σε μη κτηνίατρους. Όχι μόνο η παροχή υπηρεσιών, αλλά και η λιανική πώληση φαρμάκων πρέπει να παραμείνουν στα χέρια των επιστημόνων και όχι των εταιριών. Ο Σύλλογος να απαιτήσει την κατάργηση των 3 κωδικών στην εφορία κτηνίατρος παραγωγικών/κτηνίατρος ζώων συντροφιάς/κτηνίατρος-άλλες υπηρεσίες, και την αντικατάστασή τους από ένα κοινό κωδικό για όλους τους κτηνιάτρους ανεξάρτητα από το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών.

• Ανταγωνισμός με κανόνες και όρια

Η θέσπιση πραγματικής διατίμησης με πλαφόν κέρδους από την παραγωγή στη χονδρική και από τη χονδρική στη λιανική μπορεί να ξανακάνει το φάρμακο εργαλείο χρήσης και όχι μέσο ανταγωνισμού. Κοινές προσπάθειες σε τοπικό επίπεδο μπορούν να αναστρέψουν τη διαδικασία εγκατάλειψης- υποπερίθαλψης των κατοικίδιων. Τα πεδία πολλά: Εφημερίες, παροχή υπηρεσιών με προσαρμοσμένο κόστος σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες (άνεργοι, ΑΜΕΑ), μείωση του κόστους της πρώτης εξέτασης υιοθετούμενου αδέσποτου, καμπάνιες ενάντια στην εγκατάλειψη και την κακοποίηση των ζώων. Ο Σύλλογος πρέπει να αντιταχτεί στο γενικευμένο ανταγωνισμό χωρίς όρια και να καλύψει τα μέλη του με συμβόλαιο αστικής ευθύνης

• Υπογραφή τώρα Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Οι μισθωτοί κτηνίατροι παραμένουν χωρίς ΣΣΕ για τρίτη χρονιά. Ο εγγυημένος κατώτατος μισθός υποχώρησε από τα 1100 στα 500 ευρώ. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να προχωρήσουμε σε συνεργασία με όλους τους επαγγελματικούς συλλόγους στην υπογραφή νέας ΣΣΕ.

Στο όνομα του μικρότερου κόστους αποσιωπάται ή εξαιρείται ο κτηνίατρος από μια σειρά αναγκαίων πράξεων: συμπλήρωση βιβλίου εκτροφής, κτηνιατρική συνταγή, υπεύθυνος στον έλεγχο από το κράτος ή τον αυτοέλεγχο των εταιριών τροφίμων, είναι τα ελάχιστα. Ο εφησυχασμός πως όλα επιτρέπονται στο πλαίσιο της «ελεύθερης οικονομίας» και η γενίκευση της μαύρης εργασίας τα πιο επικίνδυνα.

Θα το επαναλάβουμε. Η κρίση έχει αιτίες, μας απειλεί όλους και σίγουρα για κάποιους θα γίνει η ευκαιρία για να ανελιχθούν πατώντας επί πτωμάτων.

Μπορεί όμως και να γίνει ευκαιρία να δοκιμαστούν ξανά συλλογικές πρακτικές, να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο στον κτηνοτροφία και τη παραγωγή τροφίμων, διευρύνοντας παράλληλα και τη σημασία του ρόλου των κτηνιάτρων που θα λύσουν το πρόβλημα προς όφελος των πολλών.

Όλα αυτά, όμως, δεν μπορούν να γίνουν από ένα σύλλογο που προσπαθεί να κρύβει την απροθυμία του να εναντιωθεί στις καταστάσεις που γενούν τα προβλήματα μας πίσω από τον «επιστημονικό» του ρόλο. Χρειάζεται ένας σύλλογος δραστήριος που θα συμπορεύεται με την υπόλοιπη κοινωνία στους αγώνες της.

Βασικό για την αλλαγή αυτή στον Π.Κ.Σ. είναι να σταματήσει η δυνατότητα που έχει η σημερινή Δ.Ε. να κρατάει τον σύλλογο σε αδράνεια, πράγμα που απαιτεί κατ αρχήν αλλαγή συσχετισμών.

Ας μην αφήσουμε και τις φετινές εκλογές να είναι ακόμα ένα διετές τέλος για τις συλλογικές μας πρακτικές, αλλά μία αρχή για την ψηλάφηση διεξόδων και τρόπων συλλογικής αντίδρασης στα προβλήματα του κλάδου.

Οκτώβρης 2013

Αυτόνομη Ριζοσπαστική Παρέμβαση