«Η σιωπή να μην θεωρείται αδυναμία...»

'Αρθρο του Γ. Χαραλαμπάκη Στο τελευταίο τεύχος έκπληκτος διάβασα το άρθρο «Τραχεία Επέμβαση» και πείσθηκα τελικά, ότι οι συντάκτες του, σαν άλλοι Δον Κιχώτες, ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα όπου κακοί τους κυνηγάνε, τους καταπιέζουν, τους φιμώνουν, τους λογοκρίνουν και περιστασιακά τους κάνουν και Αντιπροέδρους!!
Μα αν λογοκρίνονται και φιμώνονται όπως λένε, γιατί δημοσιεύθηκε το άρθρο τους; Που την είδαν τη λογοκρισία; Ή μήπως νομίζουν ότι δεν καταλάβαμε τι δημοσιεύθηκε, σαν τον Ξεκουκουλωτάκη;
Αν διαβάσει κανείς το άρθρο τους θα νομίσει ότι δημοσιεύεται σε κανένα παράνομο έντυπο σαν το Ριζοσπάστη επί Δικτατορίας και όχι στην Κτ. Ενημέρωση.
Τέτοια παράνοια πια; Γιατί αν δεν είναι παράνοια να κατηγορείς για λογοκρισία, μια Συντακτική Επιτροπή η οποία δημοσιεύει αυτούσιο άρθρο σου με το οποίο την κατηγορείς, τότε τι είναι;
Συνάδελφοι λογοκρισία σε άρθρα κτηνιάτρων δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει. Όσον αφορά όμως άρθρα άλλων, άσχετων με την κτηνιατρική, αυτά θα μπαίνουν μόνο αν έχουν να προσφέρουν κάτι και όχι για να παραπληροφορήσουν και να συκοφαντήσουν. Αν είναι δυνατόν να διανοηθούμε ότι μπορεί να μπει στο περιοδικό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών επιστολή, παραιτηθέντος υπαλλήλου της Γραμματείας, που υβρίζει τον Πρόεδρο και το Δ.Σ.!

Η επιστολή παραίτησης του κ. καθηγητή.
Οι λόγοι της μη δημοσίευσης της επιστολής παραίτησης του υπαλλήλου, που το 2004 προσέλαβε ο Λ. Αντωνιάδης όπως προκύπτει από τα Πρακτικά της προηγούμενης Δ.Ε., ήταν άλλοι και όχι η λογοκρισία ή ο φόβος για το περιεχόμενο, το οποίο εξάλλου δημοσιεύτηκε σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου (μέσα σε εισαγωγικά) στο άρθρο «Τραχεία επέμβαση». Εκτός λοιπόν του ότι ποτέ δεν έχει δημοσιευθεί, στο περιοδικό του Συλλόγου, επιστολή που δεν έχει σχέση με κτηνιατρικό θέμα, η συγκεκριμένη επιστολή ήταν προκλητική, είχε σκοπό να συκοφαντήσει την πλειοψηφούσα παράταξη της Δ.Ε. και βρίθει ψευδών.
Η μόνη αλήθεια στην επιστολή παραίτησης, είναι ότι σε δύο συνεδριάσεις (Ιούνιο και Ιούλιο 2005) έγινε κουβέντα για απόλυση υπαλλήλου. Οι λόγοι που το πρότεινα ήταν:

1. ότι το απόθεμα του Συλλόγου μέσα στο 2004 μειώθηκε θεαματικά, μιας και κάποιοι βρήκαν χρήματα και μοίραζαν στο στυλ «πάρε συ 30.000 ευρώ, πάρε και συ 20.000» και
2. ότι το σκεπτικό της πρόσληψης τρίτου υπαλλήλου προκειμένου να καταχωρούνται έγκαιρα τα microchip αποδείχθηκε λάθος, μιας και τον Ιανουάριο του 2005 υπήρχαν πάνω από 20.000 microchip των οποίων καθυστερούσε η καταχώρηση στη βάση δεδομένων. Έτσι αναγκαστήκαμε να συνεργαστούμε με εξωτερική εταιρία προκειμένου να καταχωρήσει τα καθυστερημένα microchip, με κόστος αναλογικά πολύ μικρότερο σε σχέση με το κόστος ενός υπαλλήλου.

Ο Σύλλογος δεν είναι ΟΑΕΔ να δίνει δουλειά σε όποιους χρειάζονται, ούτε δημόσιο να προσλαμβάνει τον κολλητό του καθενός και να κάνει ρουσφέτια. Πρέπει να απασχολεί τόσους υπαλλήλους όσους χρειάζεται και προπάντων όσους μπορεί να συντηρήσει. Δεν μπορεί ο Ιατρικός Σύλλογος Ηρακλείου για 1850 μέλη να έχει 1 υπάλληλο ή ο Ιατρ. Συλ. Αθηνών για 23.700 μέλη να έχει 17 υπαλλήλους (δηλ. 1 υπάλληλο ανά 1400 μέλη) και ο Π.Κ.Σ. για 2.300 μέλη να έχει 3!
Όταν τονίσθηκε από μέρους μου ότι οι 3 υπάλληλοι στοιχίζουν (με ΙΚΑ, δώρα κλπ.) 54.000 ευρώ ετησίως και με τέτοια ετήσια έξοδα, σε δυο χρόνια δεν θα μπορούμε να τους πληρώσουμε και θα επιστρέψουμε στα πέτρινα χρόνια του «μισού υπαλλήλου», η ΑΡΠΑ κραυγάζοντας αντιπρότεινε «να γίνει οικονομοτεχνική μελέτη αν μπορεί ο Σύλλογος να πληρώνει 3 υπαλλήλους» !! (η οποία φυσικά και δεν έγινε το 2004, όταν ήταν να γίνουν οι προσλήψεις.) και «αν δεν έχει λεφτά ο Σύλλογος, να αυξήσουμε τη συνδρομή»!!! Καλό εεε!!! Να πληρώνουν τα κορόιδα-κτηνίατροι για να κάνουμε εμείς της Δ.Ε. τους εργοδότες κάνοντας περιττές προσλήψεις! Κάτι μου θυμίζει αυτό για μια εταιρία που πρόσφατα παραλίγο να βάλει λουκέτο.
Τελικά ούτε υπάλληλος απολύθηκε, ούτε οικονομοτεχνική μελέτη πιέσαμε να γίνει από τη λογίστρια (άλλη αμαρτωλή ιστορία η λογίστρια.) και προκειμένου να υπάρχει συναίνεση δεν ξαναμίλησα και το θέμα παραπέμφθηκε στις καλένδες..
Ώσπου φτάσαμε στον Σεπτέμβριο και ο εν λόγω υπάλληλος έκανε μια «ηρωική έξοδο» και μας πρότεινε και κάποια πρωτοποριακά πράγματα όπως:

1. ότι τα συνδικαλιστικά σωματεία μόνο προσλαμβάνουν υπαλλήλους και απαγορεύεται να τους απολύσουν ακόμα και όταν εκλείψουν οι λόγοι πρόσληψής τους και βλέπουν ότι τα οικονομικά τους δεν πάνε καλά!
2. όσοι πτυχιούχοι δουλεύουν σε θέση γραμματέα σε Σύλλογο, πρέπει να αμείβονται με αυτό που διεκδικεί ο Σύλλογος για τους μισθωτούς-μέλη του. Με άλλα λόγια ο γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου (πχ. Φιλόλογος στο επάγγελμα) πρέπει να αμείβεται με τόσα, όσα διεκδικεί ο Ιατρικός Σύλλογος και για τον γιατρό του ΙΚΑ!!
3. ο υπάλληλος-νταής, σαν να είναι μαγαζί του, έχει τη σφραγίδα του συλλόγου και αρνείται να την δώσει στην Πρόεδρο, που ήθελε με τη βοήθεια Δικηγόρου να συντάξει μια επιστολή του Συλλόγου, εκτός γραφείων. Με άλλα λόγια ο υπάλληλος λέει στην Πρόεδρο, πήγαινε γράψε την επιστολή όπου θες και έλα πάλι στα γραφεία να στη σφραγίσω. Λες και η Πρόεδρος του Συλλόγου είναι κλητήρας να πηγαινοέρχεται. Φυσικά τα περί αντιγράφων της σφραγίδας είναι ψεύδη και το ξέρουν οι συντάκτες του άρθρου, γι' αυτό και βάζουν σε παρένθεση τη σημείωση ότι «η δημοσίευση επώνυμης καταγγελίας δεν σημαίνει υιοθέτησή της».

Φρόντισε δε ο παραιτηθείς υπάλληλος με τον πληθυντικό που χρησιμοποίησε («απειλές που δεχθήκαμε» ή «να υπερβούμε τα καθήκοντά μας») να εμπλέξει και τις δύο άλλες υπαλλήλους του Συλλόγου, οι οποίες είπαν στην Πρόεδρο σε ερώτησή της αν απειλήθηκαν από κάποιον ότι «και φυσικά διαφωνούμε με το περιεχόμενο της επιστολής και ουδέποτε δεχθήκαμε απειλές από κανέναν».
Το καλύτερο όμως με την «παραίτηση» του εν' λόγω υπαλλήλου είναι ότι έγινε την επομένη της ανακοίνωσης από το Υπ. Παιδείας του πίνακα εκπαιδευτικών που διορίσθηκαν σε σχολεία τον Σεπτέμβριο του 2005. Άρα ας αφήσουν τις κουλτούρες και μην προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι εξαναγκάστηκε σε παραίτηση «λόγω των ανυπόφορων συνθηκών εργασίας στο Π.Κ.Σ.» κάποιος, ο οποίος ούτως ή άλλως θα έφευγε μιας και διορίσθηκε καθηγητής στο δημόσιο.
Φυσικά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος δικαιώνετε η άποψη ότι ο Σύλλογος δεν χρειάζονταν τρεις υπαλλήλους, μιας και 6 μήνες τώρα λειτουργεί κανονικά και με το παραπάνω με τις δύο κοπέλες της Γραμματείας, μιας και δεν παρατηρούνται καθυστερήσεις στην καταχώρηση των microchip.

Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού
Όσον αφορά το θέμα της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού και στο ότι ο κ. Κωστάτος «μας έκανε εκκλήσεις και εμείς του λέγαμε ότι δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με το περιοδικό» να πω ότι από την πρώτη συνεδρίαση της Δ.Ε. προτείναμε να μπούνε κάποια άτομα στη Σ.Ε., τα οποία προφανώς δεν άρεσαν στον κ Κωστάτο και τα απέρριπτε. Ποτέ δεν ζητήσαμε να γίνει ψηφοφορία για όποιον προτείναμε, καθώς μέσα στα πλαίσια της συναίνεσης που δείχνουμε από την πρώτη μέρα παρουσίας μας στη Δ.Ε., δεν θέλαμε να επιβάλλουμε στο κ. Κωστάτο κάποιο άτομο, με το οποίο προφανώς δεν ήθελε να συνεργαστεί. Αν θέλαμε το «πεδίο ελεύθερο σε μελλοντικές αυθαιρεσίες» θα μπορούσαμε να είχαμε «καταργήσει» προ πολλού τον κ. Κωστάτο από τη Σ.Ε. του Περιοδικού.
Όλο το 2005 ακούγαμε σιωπηρά την καραμέλα περί Αθήνας και επαρχίας και «αν δεν είσαι από την Αθήνα δεν μπορείς να είσαι στην άλφα ή βήτα θέση». Αρχικά δεν μπορούσε η Τραχήλη να μπει Γ.Γ γιατί ήταν από την Πάτρα, μετά δεν μπορούσε ο Ρόζος να μπει στη Σ.Ε. γιατί ήταν απ' τη Σύρο (λες και η Τενεδίου που ήταν απ' την Αθήνα και αποφάσισε η Δ.Ε. να μπει στη Σ.Ε. τον Ιούλιο ενημερώθηκε ποτέ από τον κ. Κωστάτο να παραστεί σε συνεδρίασή της). Αργότερα κάτι πήγαν να ψελλίσουν ότι δεν μπορεί η Τραχήλη (η οποία κάθε δύο εβδομάδες είναι στην Αθήνα για τον Σύλλογο) να είναι και Πρόεδρος γιατί ο Πρόεδρος πρέπει να «είναι κοντά στα κέντρα αποφάσεων». Σήμερα στην εποχή της τηλεϊατρικής ο κ Κωστάτος τα θέλει όλα στην Αθήνα!
Η απάντηση δε στα περί «αυξητικών παραγόντων, γεωγραφικής εξάπλωσης και διαμελισμού» της Σ.Ε. είναι να ρίξουν μια ματιά π.χ. στην Επιστημονική Επιτροπή που κρίνει τα άρθρα που μπαίνουν στο American Journal of Veterinary Research . Στην επιτροπή αυτή υπάρχει μέχρι και καθηγητής από την Ολλανδία και το 2007 θα μπούνε και καθηγητές από τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία!! Δηλ. αυτοί πως συνεδριάζουν; Γυρνάνε με τα αεροπλάνα γύρω-γύρω ανά την υφήλιο;
Μάλλον όμως ο λόγος που ο κ. Κωστάτος απέρριπτε όποιον προτείναμε και ήθελε τα μέλη της Σ.Ε. από την Αθήνα είναι ότι εκτός από τα γραφεία ήθελε και το περιοδικό τσιφλίκι του. Το παραδέχεται άλλωστε λέγοντας «σκοπός τους δεν είναι η απρόσκοπτη έκδοση, αλλά η επέκταση του ελέγχου της πλειοψηφούσας παράταξης και σε αυτό». Άρα αφού μέχρι τώρα δεν «ελέγχαμε» (για να χρησιμοποιήσω δικιά του ορολογία, αφού προφανώς τη δημοκρατική αντιπροσώπευση της πλειοψηφίας την αντιλαμβάνεται ως έλεγχο!) το περιοδικό «εμείς», ποιος το «έλεγχε»; Μα προφανώς ο κ. Κωστάτος συνάδελφοι, γι' αυτό και τόση φασαρία τώρα, σε αντίθεση με «εμάς» που όλο το χρόνο, παρά τις απανωτές αρνήσεις του σε προτάσεις μας, δεν δημοσιοποιήσαμε το θέμα. Βέβαια θα μας πει ότι όταν ήταν μόνος του στη Σ.Ε. δεν το ήλεγχε το Περιοδικό καθότι αυτός είναι δημοκράτης. Μήπως μας πει ότι και η παρουσία του εγγυάται την ελευθεροτυπία;
Όσον αφορά τα περί «ανοίκειες επιθέσεις και παρασκηνιακές διαβολές» που «Δυστυχώς αυτές οδήγησαν στην παραίτηση της K. Λουκάκη (που ήταν η ψυχή του περιοδικού)!!», αφενός μεν δεν ευσταθούν (εγώ τουλάχιστον την κ. Λουκάκη ούτε κατ' όψη δεν την γνωρίζω), αλλά και η ίδια η κ. Λουκάκη τα διαψεύδει και θα το κάνει και γραπτώς στο περιοδικό μας, μετά τις εκλογές της Ε.Κ.Ε., όπως είπε.

Δημοσίευση Πρακτικών Δ.Ε.
Όσον αφορά τα περί «μη επικυρωμένων Πρακτικών» και την «αιφνίδια εμφάνισή τους στην ιστοσελίδα προκειμένου να εξοντωθεί ηθικά ο Αντιπρόεδρος Λ. Αντωνιάδης»!! δεν τα καταλαβαίνω, από τη στιγμή που δημοσιεύτηκαν Πρακτικά δύο συνεδριάσεων (που ήταν και τα μόνα πού είχα) και μετά τη διαφωνία τους αποσύρθηκαν αμέσως.
Μα αν θέλαμε να εξοντώσουμε ηθικά τον Αντιπρόεδρο θα εφάρμοζα την πρακτική τους και θα δημοσίευα τα Πρακτικά μέσα σε εισαγωγικά, σ' αυτό εδώ το άρθρο, όπως έκαναν αυτοί με την επιστολή του υπαλλήλου. Αλλά γιατί να θέλουμε να εξοντώσουμε τον Αντιπρόεδρο τον οποίο εξάλλου εμείς ψηφίσαμε σ' αυτό το «οφίτσιο» και με την ανοχή μας παραμένει στην «καρέκλα του».
Στο σημείο αυτό να ανοίξω μια παρένθεση και να πω ότι ουδέποτε ασχοληθήκαμε με τον Αντιπρόεδρο, Λ. Αντωνιάδη, άσχετα αν η πολιτική συμπεριφορά του είναι «σχιζοφρενής», μιας και ζητούσε την ψήφο μας για το «οφίτσιο», του τη δώσαμε τελικά (στην πρώτη Δ.Ε. ούτε και 'γω δεν θυμάμαι πόσες φορές ψηφίσαμε, μέχρι να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία και να φαντασθείτε ήταν και ο μοναδικός υποψήφιος!) και μετά μας καταγγέλλει και από πάνω.
Η πολιτικά υπεύθυνη στάση επιβάλλει, όταν διαφωνείς και καταγγέλλεις την πλειοψηφία που σου έδωσε το αξίωμα, να παραιτείσαι, ειδικά όταν ανήκεις σε άλλη παράταξη. Το να παραμένεις κολλημένος στην «καρέκλα», παρά τις διαφωνίες σου και τις καταγγελίες σου, νομίζω λέγετε «πολιτικός καιροσκοπισμός» και δείχνει ότι μάλλον χρειάζεσαι την «καρέκλα» για να εξυπηρετήσεις προσωπικά συμφέροντα, ξένα με το Σύλλογο.
Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να συγχαρώ και δημόσια το Δημήτρη το Χρηστίδη, που σε αντιδιαστολή με τον Λ. Αντωνιάδη, όταν στην πρώτη Δ.Ε. του είπα (είπαμε από την πρώτη μέρα ήμασταν συναινετικοί) ότι αν ενδιαφέρεται θα τον προτείνω για Ταμία ή Αντιπρόεδρο μου απάντησε: «εγώ δεν θέλω θέση για το θεαθήναι, εφόσον δεν θα μπορώ να συναποφασίζω την πολιτική του Συλλόγου» και αρνήθηκε ευγενικά. Αυτή είναι η πολιτικά υπεύθυνη στάση, την οποία ο Δ. Χρηστίδης εδώ και 20 χρόνια ακολουθεί γιατί έχει ιδεολογία σε αντίθεση με τον Λ. Αντωνιάδη.
Και για να συνδέσω τον «καιροσκοπισμό» και το «προσωπικό συμφέρον» με το θέμα των Πρακτικών, αναρωτηθείτε γιατί τόση πρεμούρα να μην δημοσιεύονται τα πρακτικά από τη στιγμή που το Καταστατικό του Συλλόγου λέει ότι οι συνεδριάσεις της Δ.Ε. είναι ανοικτές στα μέλη του Συλλόγου και μπορεί να τις παρακολουθεί ο καθένας;
Γιατί κρύβονται πίσω από αποφάσεις της προηγούμενης Δ.Ε., η οποία λέει «είχε αποφασίσει τη μη δημοσίευσή τους», λες και αυτή είχε το αλάθητο του Πάπα;
Το τι θέλουν να κρύψουν θα το μάθετε αν δεχθούν οι «δημοκράτες» να δημοσιευθούν τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Δ.Ε.
Ή πιστεύουν ότι δεν αξίζει να γνωρίζει ο «λαουτζίκος», όπως προφανώς θεωρούν τα μέλη αυτοί που δεν θέλουν να δημοσιεύονται τα Πρακτικά, το πώς και ποιοι εξυπηρετούν προσωπικά συμφέροντα μέσα από «οφίτσια» στο σύλλογο και άλλα λένε μέσα και άλλα λένε έξω;

Το παρασκήνιο του Ν. 3399/2005
Όσον αφορά τα περί «παράλυσης του Συλλόγου μετά την παραίτηση του Κ. Χανδρά» «παρασκηνιακών κινήσεων», «μη σύγκληση-ενημέρωση της Δ.Ε.», «εγκατάλειψης της πρότασης του Συλλόγου!!» κλπ. να πω κάτι που αποτελεί γεγονός και κάθε καλόπιστος αναγνωρίζει: Στο θέμα της χορήγησης κτηνιατρικών φαρμάκων από τους κτηνιάτρους η σημερινή Δ.Ε. και συγκεκριμένα η πλειοψηφούσα παράταξη κατάφερε ότι δεν κατάφεραν οι προηγούμενες Διοικούσες από το 1997.
Οκτώ χρόνια τώρα ο Π.Κ.Σ. προσπαθούσε να αλλάξει το νόμο χωρίς αποτέλεσμα, γιατί ή δεν το πίστευε ή μάλλον προσπαθούσε με λάθος τρόπο.
Γιατί το να συναντιέσαι με τον Υφυπουργό κ. Χατζημιχάλη το 2002 και να θέτεις το θέμα της χορήγησης κτηνιατρικών φαρμάκων έβδομο και τελευταίο στην κουβέντα, αφού του έχεις κάνει το κεφάλι «κουδούνι» και τον έχεις ζαλίσει προηγουμένως με τα αδέσποτα, τις κατώτατες τιμές, τη βιολογική κτηνοτροφία, τα σχέδια βελτίωσης-δράσης νέων αγροτών και άλλα δευτερεύοντα θέματα, μάλλον δείχνει ότι δεν το υπερασπίζεσαι το θέμα και το θεωρείς ασήμαντο (βλέπε Κτηνιατρική Ενημέρωση τ.54).
Ή είναι έξυπνο συνδικαλιστικά να πηγαίνεις στον Υπουργό κ. Δρυ το 2002, χωρίς προηγουμένως να έχεις φροντίσει να προετοιμάσεις το κλίμα και μετά να λες «απρόσμενα, ανούσια και χωρίς κανένα αποτέλεσμα απέβη η επίσκεψη του προεδρείου του Π.Κ.Σ. στον Υπ. Γεωργίας κ. Δρυ» και να εκπλήσσεσαι που «σε κανένα από τα θέματα στα οποία θέσαμε ο κ. Υπουργός δεν πήρε θέση, αντίθετα, μάλιστα, παραδέχθηκε ότι τα αγνοεί παντελώς» (βλέπε Κτηνιατρική Ενημέρωση τ.53).
Ή είναι δυνατόν να έχεις αποτέλεσμα σε διεκδικήσεις όταν πας σε επίσημη επίσκεψη στον Υφυπουργό κ. Κοντό το 2004, την οποία ανακοινώνεις σχεδόν παντού με συνέπεια να «τρυπώσουν» μέσα σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, παρατρεχάμενοι, υπηρεσιακοί παράγοντες, ΠΕΚΔΥ και η «κουτσή Μαρία». Τι περιμένεις όταν πας χωρίς να έχεις προετοιμάσει το κλίμα και αφού θέτεις το θέμα (αφού πάλι έχεις θέσει ως πρώτο θέμα τα αδέσποτα!), ο Υφυπουργός λέει «έχετε απόλυτο δίκιο παιδιά», γυρνάει προς τον σύμβουλο και του λέει «πρέπει να φροντίσουμε να τακτοποιήσουμε το θέμα των κτηνιάτρων» και ο σύμβουλος (κτηνίατρος βραβευμένος από τον Π.Κ.Σ.) απαντά «να δούμε και τι θα πούνε οι υπηρεσιακοί παράγοντες»!!! (δηλ. τι περίμενε να πούνε οι υπηρεσιακοί παράγοντες οι οποίοι συνέταξαν τους Ν. 2538 και 2945;). Παρά ταύτα ο Υφυπουργός επιμένει και ανταπαντά στον σύμβουλο «δεν μας νοιάζει τι θα πούνε οι υπηρεσιακοί παράγοντες, αυτό που μας νοιάζει είναι οι κτηνίατροι να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους χορηγώντας φάρμακα»!!! Λογικό είναι εκείνη τη στιγμή να πεταχτεί ο παρατρεχάμενος της παρέας και να αρχίσει να λέει για το μέλι, για κάτι παρτίδες μελιού. άσχετα πράγματα τελείως και η κουβέντα να εκφυλιστεί.
Τι μπορεί να περιμένεις λοιπόν από μια τέτοια «επίσημη» επίσκεψη στο Υπουργείο όταν ο Υφυπουργός ασπάζεται το αίτημά σου και θέλει να δώσει λύση, αλλά οι παρόντες αντί να βοηθάνε, προσπαθούν να τον παραπλανήσουν και να τον αποπροσανατολίσουν;
Όχι συνάδελφοι ο σωστός τρόπος είναι να κινηθείς παρασκηνιακά χωρίς ανακοινώσεις και «ντουντούκες».
Αφού η Πρόεδρος Α. Τραχήλη συνάντησε ΚΑΤ' ΙΔΙΑΝ τον Υφυπουργό κ. Κοντό στην Πάτρα κανόνισε συνάντηση στο Υπουργείο.
Πήγαμε στο Υπουργείο μετά από τρεις μέρες μαζί με την Πρόεδρο και τον Γ. Γραμματέα, απογευματινή ώρα για να μην κυκλοφορούν οι παρατρεχάμενοι που λέγαμε πριν στους διαδρόμους και συναντήσαμε τον κ. Κοντό και τον Γ. Γραμματέα του Υπουργείου τον κ Αληφακιώτη. Θέσαμε ένα μόνο θέμα, αυτό της χορήγησης κτηνιατρικών φαρμάκων. Ο Υφυπουργός και ο Γ. Γραμματέας συμφώνησαν απόλυτα με τη θέση μας, μάλιστα ο κ. Αληφακιώτης ενήμερος για το πρόβλημα και υπέρμαχος της θέσης μας, θέλοντας να τονίσει ακόμα περισσότερο την αναγκαιότητα της χορήγησης φαρμάκων από τον κτηνίατρο, είπε στον Υφυπουργό τι γίνετε σε άλλες χώρες και ανέφερε και μερικά παραδείγματα από την πράξη. Εκεί πήραμε τη διαβεβαίωση του Υφυπουργού ότι μέχρι τέλος του έτους το πρόβλημά μας θα λυθεί.
Τέλη Αυγούστου όταν επί τρεις μέρες συζητιόταν το Νομοσχέδιο στη αρμόδια επιτροπή της Βουλής η Πρόεδρος ήταν στην Αθήνα σε καθημερινή επαφή με τον εισηγητή του Νομοσχεδίου κ. Α. Αγγελή και τον κ. Δ. Γαλαμάτη, τους συναδέλφους βουλευτές που συμμετείχαν στην επιτροπή.
Το ίδιο έκανε και στις αρχές Σεπτεμβρίου όταν μαζί με τους δύο συναδέλφους βουλευτές συνέταξαν, με τη βοήθεια του Νομικού Συμβούλου και τις δύο τροπολογίες που μας αφορούν, δηλ. τα σημεία 31 και 32 του Άρθρου 20 του Ν. 3399, τις οποίες ο Υπουργός κ. Μπασιάκος κατέθεσε στη Βουλή την τελευταία μέρα ψήφισης του Νόμου. Αυτό μάλιστα είχε σαν αποτέλεσμα οι δύο τροπολογίες να μην είναι ενσωματωμένες στο κυρίως κείμενο του Νόμου τις επόμενες μέρες μετά την ψήφισή του και να εμφανιστούν στο Νόμο μόνο όταν αυτός δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ την 17.10.2005. Γι' αυτό μερικοί, ακόμα και άνθρωποι δίπλα στον Υφυπουργό, μας αμφισβητούσαν μέρες μετά την ψήφιση της τροπολογίας και το πίστεψαν μόνο όταν το είδαν στο ΦΕΚ.
Το να «περάσει νύκτα» και παρασκηνιακά μια τέτοια τροπολογία, στην οποία αντιδρούσαν τόσοι πολλοί, ήταν μονόδρομος αγαπητοί συνάδελφοι καθώς όλες οι άλλες προσπάθειες προηγουμένων ετών είχαν αποβεί ατελέσφορες.
Τώρα το να κατηγορούμαστε από κάποιους για παρασκήνιο. θα τους θυμίσω τι έλεγε ο Μάο: «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το θέμα είναι να πιάνει το ποντίκι». Και η πλειοψηφούσα παράταξη του Συλλόγου τουλάχιστον στην παρούσα φάση όχι μόνο το 'πιασε το ποντίκι αλλά μάλλον το 'πνιξε κιόλας.

Αυτά έπρεπε να γραφτούν για να αποκατασταθεί η αλήθεια και να μην εκλαμβάνουν κάποιοι την συναίνεση και τη σιωπή ως αδυναμία και έλλειψη επιχειρημάτων.
Για μένα το θέμα κλείνει εδώ και στα επόμενα ψεύδη που θα γράψουν δεν θα επανέλθω μιας και σέβομαι το Περιοδικό.

Χαραλαμπάκης Γιώργος
jos@freemail.gr